Treść zgłoszenia – Magda Łuczyn:
W Lublinie jest wiele urokliwych miejsc z pięknym widokiem na Lublin. Jednak ten widok jest wyjątkowy ponieważ pokazuje miasto z nietypowej perspektywy. Kiedy znajdziemy się na terenach zielonych między ulicą Bronowicką a trasą rowerową wzdłuż Bystrzycy, dostrzeżemy piękną panoramę Lublina. Można dostrzec dzielnice: Stare Miasto, Śródmieście, Kalinowszczyznę a nawet Tatary i Za cukrownią.
Jednocześnie jest to miejsce rzadko uczęszczane w celach turystycznych. Zwykle spotkać tu można osoby poruszające się na rowerze, bo ta okolica jest najlepszym skrótem by z centrum przemieścić się na Felin czy do Świdnika.
Ma on swój urok o każdej porze roku. Zimą widać w pełni całą panoramę, jesienią uroku dodają przebarwiające się liście, latem i wiosną oko cieszy zieleń. Myślę, że warto pokazać i docenić ten piękny zakątek Lublina.
Komentarz Organizatorów do zgłoszenia
Punkt widokowy znajduje się między Bystrzycą oraz ulicami Bronowicką i Firlejowską. Jest to jedyna historyczna panorama Lublina. Historyczna, tj. ukazująca Lublin tak (prawie), jak był widoczny z wielu kierunków przed jego rozbudową – jak miasto z dziecięcych bajek, położone daleko na wzgórzach skupisko budynków, dachów i wież.
Uzasadnienie nominacji. Punkt widokowy między Bystrzycą oraz Bronowicką i Firlejowską. Jedyna historyczna panorama Lublina ukazująca go prawie tak, jak był widoczny z wielu kierunków przed rozbudową – jak miasto z dziecięcych bajek, położone na wzgórzach skupisko budynków, dachów i wież. Ogromny potencjał rekreacyjny przy bardzo wysokich walorach wizualnych. Można leżeć nad rzeką w centrum miasta i podziwiać jego historyczny widok, który przypomina, aby zwracać uwagę, jak i gdzie się buduje, żeby nie zasłonić czegoś ładnego.
Uzasadnienie werdyktu Jury. Widok zapierający dech w piersiach. Lublin z dala jako „koroneczka Starego Miasta”. Przypomina nam o wartościach krajobrazu otwartego, który też jest potrzebny w mieście, a szczególnie krajobrazu historycznego nadającego kulturową tożsamość miastu i jego mieszkańcom. Ta panorama wydaje się czymś oczywistym dla osób, które są wrażliwe na krajobraz. Jednak równolegle w środowisku decyzyjno-inwestorskim można usłyszeć o „wyświechtanym temacie panoramy”. Dlatego to miejsce wymaga promocji i ochrony jako publiczne dobro i nie można pozwolić, aby jego wartość została zbagatelizowana i zlekceważona czy podporządkowana interesom prywatnym i jednostronnie pojmowanemu rozwojowi. Wiele osób nie wie, że Lublin ma taki Skarb, bo ten punkt widokowy nie znajduje się w reprezentacyjnym miejscu, choć na szczęście na lubianym szlaku spacerowym.
Link do strony, gdzie jest lista osób z Komisji Nominacyjnej i Jury:
https://skarby.ulublin.eu/
